Teksten van Herman Finkers

Let op: Dit bericht is 19 jaar oud. Houd dat in gedachten bij het lezen...

Ik ben een groot fan van Finkers. Bijna al z’n cd’s liggen thuis bij mij op de plank, en een tijdje geleden heb ik de moeite genomen om enkele teksten zo’n 30 keer achter elkaar af te spelen om ze op schrift te stellen (op het moment is er helaas nog weinig te vinden op de site van Herman Finkers 🙁 ).

Hieronder een overzicht van de teksten die ik heb uitgewerkt:

Het meisje van de slijterij

Opening – Je kunt er geen voorstelling van maken
Opening van het programma Het meisje van de slijterij
Solliciteren
Een klassiek voorbeeld van de ultieme sollicitatiebrief, maar dan uiteraard à la Finkers
Krantenberichten
“De brandstoftank die verloren is door een Amerikaanse straaljager….” en “sauna is goed voor astma”
Bevestiging
“Ik had bevestiging nodig, en ben daarom naar de jaknikkers in Schonenbeek gegaan.”
De ontmoeting van mijn vrouw
“Ik heb mijn vrouw leren kennen in Assen. We waren toen precies vier jaar getrouwd. En dat was het moment om uit elkaar te gaan.”
Hartelijk dank
“Hartelijk bedankt voor deze fijne voorstelling” – “Geen dank” – “Geen dank? En ik had het nog zo gevraagd!”

De zon gaat zinloos onder, morgen moet ze toch weer op

Mooi Kloten
“Winkels dicht, kroegen gesloten, ik denk bij mezelf: “Dit is dus….””
Een lief kind
“Wat ik altijd doe als een kind niet zo mooi is, dan zeg ik altijd: Het is een lief kind.”
MacBeth
Een aantal gedeeltes uit Herman’s versie van MacBeth

Overig

Korte passages
Een verzameling van korte passages uit verschillende programma’s.

Over deze pagina

Het is (denk ik) niet toegestaan om deze teksten naar eigen inzicht te gebruiken. Zelf heb ik ook netjes om toestemming gevraagd. Het opstellen van deze pagina heeft mij overigens ook veel werk gekost. Ik zou het dus leuker vinden als je niet de teksten kopieert, maar een link plaatst.

Als je op zoek bent naar nog meer Finkers-info kan je ook nog wat andere sites bezoeken:

Reacties zijn natuurlijk altijd welkom!\


Opening

Uit: Het meisje van de slijterij, track 1: Je kunt er geen voorstelling van maken

Dames en heren, allemaal van harte welkom bij “Het meisje van de slijterij”. Wij spelen dit programma al een tijdje, en het is gebleken dat de voorstelling naar avondvullende maatstaven wat aan de korte kant is, maar niettemin hoop ik dat u een plezierige avond hebt gehad.

Zoals ik u al zei: ik heb het idee dat het programma wat aan de korte kant is. Ik heb zelfs het idee dat het wat heel erg aan de korte kant is. Verder heb ik nog het idee dat het wat flauw is hier en daar. O, ik zit weer vol ideeën. Echt, ik zit zo vol ideeën, je kunt er geen voorstelling van maken.

Ik zal daarom maar proberen er het beste van te maken. De piano is vanmiddag nog gestemd, dus daar zal het niet aan liggen. De mensen van de techniek hier zijn heuse vaklui, dus ook daar zal het niet aan liggen. Het zal allemaal wel weer van mij moeten komen.

(…)

Ik denk dat het toch verstandiger is dat ik maar gewoon iets vertel van mijn vorige programma. Dat was een lekker lang programma, en wat misschien wel interessant is om even te vermelden: het vorige programma van mij zal binnenkort op veler verzoek nog éénmaal worden opgevoerd. Het was eigenlijk de bedoeling om het nog 120 keer op te voeren, maar op veler verzoek doe ik dat dus nog één keer.
Ik heb met dat programma namelijk veel positieve reacties mogen ontvangen, zo van: “Goed dat je er mee stopt”, “Heel verstandig dat je er mee ophoudt”. En het meisje van de slijterij is weer een geheel nieuw programma. Het is mijn vijfde alweer, om Hendrik de Achtste, staande naast het schavot, maar eens te citeren. Ja ik ben gek op het citeren van mensen. Of zoals president Kennedy al zei:”Was het niet Homerus die schreef: “Originaliteit is het mooiste wat er is””.

(…)

Ja, U ziet dat ik nogal gek ben op papiertjes. Dat komt zo: ik weet eigenlijk nog steeds niet goed wat ik op het toneel met mijn handen moet doen…. Ja, ik weet wel wat, maar dat staat zo schunnig…. Dus, als u mij even wilt verexcuseren…

Solliciteren

Uit: Het meisje van de slijterij, track 4: Verkoopt u ook kussentjes?

(…) Ja, ik had zo bedacht dat het wel aardig was om u eens zo’n sollicitatiebrief voor te lezen die ik destijds na de middelbare school om de haverklap op de post deed:

 

Mijne heren,Reagerende op uw advertentie waarin u personeel vraagt, overwegende en aanvaardende zulks door u omschreven, mede overwegende voetnoot 2 van uw vacature, en wel zodanig dat derhalve concluderende als ondergetekende een dergelijke functie te ambiëren, verblijf ik.

Hopende dat ik hiermee een sollicitatiebrief heb geschreven, teken ik,

In afwachting van uw afwijzing,

etc, etc…

Krantenberichten

Uit: Het meisje van de slijterij, track 6: Het omroeppastoraat

Brandstoftank

De brandstoftank die verloren is door een Amerikaanse straaljager is terecht gekomen in het Drentse Klazienaveen. Twee vrouwen moesten naar de dokter. Op weg daar naartoe kregen zij de brandstoftank op hun hoofd. Daarop moesten zij naar de dokter. De betreffende arts is ter verantwoording geroepen. De vrouwen troffen derhalve de arts niet thuis, en moesten onverrichter zake weer naar huis terugkeren. Op weg naar huis kregen zij een tweede brandstoftank op hun hoofd. Daarop moesten zij naar de dokter. De piloot is ter verantwoording geroepen. Op weg naar zijn superieuren verloor hij twee brandstoftanks in het Drentse Klazienaveen. Er werd niemand gewond. Aanvankelijk was er nog sprake van twee vrouwen die naar de dokter moesten, maar door een ons niet bekende oorzaak is die afspraak verzet.

(…)

Sauna is goed voor astma

Uit een onderzoek is gebleken dat sinds dat astmapatiënten naar de sauna worden verwezen, het aantal astmapatiënten drastisch is gedaald.

Bevestiging

Uit: Het meisje van de slijterij, track 7: Bonnie of ’n onmogelijke liefde

(…) en de volgende ochtend, ik weet het nog heel goed, de volgende ochtend, ik word wakker, doe een plas, en denk: “Verdomd, dat moest andersom”. En terwijl ik het bed verschoonde kreeg ik enorm veel zin om mezelf van kant te maken. Ik twijfelde enorm aan mezelf. Ik had bevestiging nodig, en ben daarom naar de jaknikkers in Schonenbeek gegaan. Ik zeg daar tegen zo’n jaknikker: “heb jij dat ook wel eens? Heb jij dat ook wel eens, dat je ’s morgens vroeg wakker wordt, en dan gelijk enorm veel zin hebt om jezelf van kant te maken?” “Neuh”, zegt de jaknikker.

Er komt een man voorbij, op de fiets, en ik schop ‘m van de fiets. Ik zeg: “Heeft u dat wel eens, dat u ’s morgens vroeg wakker wordt, en dan gelijk veel zin heeft om uzelf van kant te maken?”
“Nee”, zegt de man, “Nee, ik ben een avondmens. Bovendien”, zegt ie, “zelfmoord plegen is wel het laatste wat ik zou doen”.

(…) Weet u, ik vind dit eigenlijk niet het moment om daar grapjes over te maken. Want ziet u, ik heb me vanmorgen nog met een scheermes de hals doorgesneden. De pijn viel me in eerste instantie nog mee. Pas toen ik die after-shave erop gooide werd het een beetje gevoelig.

De ontmoeting van mijn vrouw

Uit: Het meisje van de slijterij, track 10: Ik heb mijn vrouw leren kennen in Assen

Ik heb mijn vrouw leren kennen in Assen. We waren toen precies vier jaar getrouwd. En dat was het moment om uit elkaar te gaan.

Ik heb haar destijds ontmoet in Paterswolde, op het naaktstrand van het Paterswoldermeer. Ik heb haar daar op een beetje vreemde manier ontmoet. Dat komt zo, ik ren nogal veel op zo’n naaktstrand. Ja, want soms als er zo’n vrouw voorbij komt ben ik wel eens bang dat ik een erectie zal krijgen, en om dan haar en mijzelf niet in verlegenheid te brengen spring ik maar snel even het koude water in. Soms komt er iemand voorbij waarvan ik zeker weet dat ik geen erectie zal krijgen, maar om niet onbeleefd te lijken spring ik toch maar snel… (even het koude water in)

En terwijl ik zo heen en weer aan het rennen was, kwam ik een oude bekende tegen die me voorstelde aan een zekere mijnheer en mevrouw de Bruin. Hij zei: “Mag ik je even voorstellen: mijnheer en mevrouw De Bruin.” Ik keek, en ik keek regelrecht in het liefste gezichtje dat ik ooit van mijn leven had gezien. Maar ook mevrouw De Bruin mocht er wezen. Dus ik ren dubbel zo hard naar het water; de heer en mevrouw De Bruin renden een eindje met me mee. Onderweg werd ik nog voorgesteld aan hun dochter. Met haar ben ik die avond Paterswolde in geweest. Na afloop heb ik haar naar huis gebracht, omdat ze niet alleen in het donker over straat durfde. Daarna heeft zij mij naar huis gebracht, omdat ik ook niet alleen in het donker over straat durfde. Vervolgens bracht ik haar weer naar huis, en zij mij weer, net zo lang tot het licht werd.

Ik ben uiteindelijk met Linda de Bruin getrouwd. Linda en ik betrokken een huisje in de driehoek Assen, Rolde, Rome. We kregen daar binnen een jaar een kind. Het was een pijnlijke bevalling. De geboorte van onze dochter was dan ook een weinig vrolijke aangelegenheid. Het enige dat er opgewekt aan was, waren de weeën. Toch wel vreemd, vind ik, dat de bevalling van onze dochter zo verschrikkelijk lang duurde, terwijl de verwekking ervan in een vloek en een zucht was gebeurd… De zucht was van mij, de vloek van mijn vrouw.
Het meest pijnlijke aan de bevalling was echter wel dat ons kind zo verschrikkelijk lelijk was. Ja echt, het was een foeilelijk kind. Het klinkt misschien raar, maar toch zijn mijn vrouw en ik wel blij met het kind. Want weet u, Linda en ik, we hadden wel bewust gekozen voor een kind. Niet direct dàt kind, maar toch…

Hartelijk dank

Uit: Het meisje van de slijterij, track 16: Gebarentaal

A: “Mag ik u hartelijk bedanken voor deze fijne voorstelling?”
B: “Gaat uw gang”
A: “Ik wil u hartelijk bedanken voor deze fijne voorstelling.”
B: “Gaat uw gang”
A: “Hartelijk bedankt voor deze fijne voorstelling”
B: “Geen dank”
A: “Geen dank? En ik had het nog zo gevraagd!”
B: “Ja, d’r is niks meer aan te doen”
A: “O, nou, u wordt bedankt!”
B: “Ja, dat idee kreeg ik al!”

A: “Kopje koffie?”
B: “Mag ik bedanken?”
A: “Gaat uw gang”
B: “Ik wil u hartelijk bedanken voor het lekkere kopje koffie”
A: “Gaat uw gang”
B: “Hartelijk bedankt voor het lekkere kopje koffie”
A: “Geen dank”
B: “Nog een kopje”
A: “Alstublieft”
B: “Dank je wel”
A: “Geen dank”
B: “Waarom niet?”


Mooi Kloten

Uit: De zon gaat zinloos onder, morgen moet ze toch weer op, track 5: Mooi Kloten

De vakantiereis verliep niet al te voorspoedig. De moeilijkheden begonnen al op Schiphol. Ons vliegtuig vertrok niet eerder of we moesten allemaal een vragenlijst hebben ingevuld:

Name: Finkers
Nationality: Dutch
Sex: No, thank you

Even later landden wij op het vliegveld van Kloten. Dat is geen grapje. Dat is geen grapje, er is een vliegveld dat ligt bij het Zwisterse plaatse Kloten. Kloten dat ligt dan vlak bij Basel. <gemompel, kleine onenigheid met een toeschouwer:>Basel.. Zurich…
Basel of Zurich, wat maakt het toch uit, het blijft Kloten!

Toen ik op het station aankwam was de trein net weg. Ahhhh. Ik denk: “Ach geeft niet, loop ik wel even de stad in. Koop ik wel een paar leuke ansichtkaarten van Mooi Kloten.”

Affijn, ik loop zo wat te dwalen door die kleine stad,
het was zondag in dat kleregat.
Winkels dicht, kroegen gesloten, ik denk bij mezelf: “Dit is dus….”

Een lief kind

Uit: De zon gaat zinloos onder, morgen moet ze toch weer op, track 8: Een lief kind

Ach ja, verliefd, verloofd, getrouwd,
zo gaat dat in het leven
en het duurde ook maar even
of er hing een flinke luierregen
te drogen op Acaciaplein numero negen.
Het was heerlijk om te zien
vanuit ons huisje tegenover
op numero tien.

Maar ja, toen wilde Aaltje ook een kindje. En zo kon het dus gebeuren dat mijn vrouw zwanger raakte. Wanneer het een meisje werd, dan zou het Koreander gaan heten. We hoopten dan ook dat het een jongetje werd.

Kort voor de bevalling ben ik nog met Aaltje meegeweest voor een echo-onderzoek. We lopen daar zo de behandelkamer van de dokter binnen:…
Herman: “WAT MOET DAT HIER?!”
Dokter: “Goh”, zegt de dokter, “ik werk hier.”
H: “Dan is het goed.”
D: “Kan ik u helpen?” zegt de dokter.
H: “Nee hoor, we kijken alleen maar even rond.”
Aaltje: “Jawel!” zegt Aaltje. “Ik kom voor een echo-onderzoek.”

Kort na de bevalling werd Korander erg geel. Ja gek he, ik vond het heel typisch. Geel ja. Dus ik bel de dokter op, ik zeg: “Dokter, ons kind dat wordt toch zo geel.”
D: “Erg geel?” zegt dokter.
H: “Jah, ja behoorlijk geel ja.”
D: “Jawel, maar ook dat je zegt uhm… goéd geel?”
H: “Ja, ja… goed, diep geel ja.”
D: “Heeft ze ook spleetogen?” zegt de dokter
Nee, dat had ze niet.
D: “Fluit ze dan misschien?” zegt ie H: “Hoe bedoelt u?” D: “Ja, gewoon, dat ze heel de dag in een kootje op zo’n stokje zit te fluiten?”

Ja maar toch, met een half jaar kon ons dochtertje al een beetje fluiten. Ja warempel, wanneer ik haar in badje deed, dan begon ze spontaan te fluiten. Mijn vrouw zei ook al dat 80 graden te warm was.
Ja, dat is lachen met die kinderen.

De laatste tijd bijvoorbeeld zit ons dochtertje in de nee-fase. Ze wil niet meer hebben dat ik haar naar bed breng. Twintig jaar terug was dat nooit een probleem.

Ik herinner me ook nog heel goed: Toen Koreander net geboren was, gebeurde het wel eens dat het kraambezoek naar de wieg liep zo van: “Hmmm…… dat is ’t? Ja? Ja? Oh nou, Mooi kind hoor. Ja, ’tuurlijk is’t een mooi kind, God, ’t zou t zou geen mooi kind wezen zeg, nee, ben je gek. Nee, best wel een mooi kind.”

Kijk, dat zou ik dus nooit doen; moet je niet doen. Wanneer een kind niet mooi is, dan zou ik niet gaan huichelen. Ja, ik weet ook wel, je kunt ook weer niet zeggen van: “Wat is dat een lelijk kind!” Dat kan niet, moet je ook niet doen. Wat ik altijd doe als een kind niet zo mooi is, dan zeg ik altijd: “Het is een lief kind.”
Onze buren bijvoorbeeld, die kregen een ontzettend lief kind. Toen heb ik ook heel eerlijk gezegd: “Dit is het liefste kind dat ik ooit heb gezien.”

Zit nu ook in een tehuis voor lieve kinderen. Nee hoor, voor ’t kind zelf is het beter hoor. Jawel, ja u kent de ouders niet. U weet niet waarover u lacht. U kent de thuissituatie niet. Het is beter zo. Onze buren gaan op een beetje typische manier met hun kinderen om. Zo geven ze hun kinderen macrobiotisch te eten. Terwijl toch uit onderzoek niet zo gek lang geleden heeft uitgewezen dat kinderen die macrobiotisch gevoed worden later een taalachterstand krijgen. Woorden als gehaktdag, kuiltje jus…

O nee, onze buren hebben een hele andere levensstijl dan wij. Zo hebben de buren voor hun gazon een motormaaier. Kijk, dat vinden wij weer overdreven luxe. Onze tuinman kan dat best wel met de hand doen.

Toch kan ik wel goed opschieten met die buren. Ik kan best wel goed overweg met de buren. Eens per jaar bijvoorbeeld dan knippen de buurman en ik gezamenlijk de heg. Wanneer het karwei geklaard is, dan zegt de buurman altijd gelijk: “zeg, ik zet even een kopje koffie, dan kom jij zodadelijk bij mij even een welverdiend kopje koffie drinken”

Dit jaar wou ik de buurman voor zijn, dus ik zeg: “Buurman, zet jij even koffie?”

Passages uit Shakespeare’s Macbeth

Uit: De zon gaat zinloos onder, morgen moet ze toch weer op, track 10: Macbeth

Aan het begin van ons verhaal is Macbeth helemaal nog niet zo’n onaardig persoon, integendeel zelfs: Hij is vrouwvriendelijk, kind gericht en plantaardig. (…)

De wachter roept, door het nog slapende kasteel:
“Ik ben sprakeloos, ik heb er geen woorden voor, ik weet niet wat ik moet zeggen, ik sta met de mond vol tanden, ik ben met stomheid geslagen!”

De hofnar: Mac Gaaikema…

Goedenavond dames en heren, denkt u er wel om alvorens de reebout te nuttigen, het moertje er even afdraait?

Er is een nieuw koffiehuis majesteit
O ja, waar dan?
Bij de T-splitsing! (…)

Een zojuist door u in de pan gehakte schotse koning: Een Big Mac!
Koning: Ja maar nou is ’t wel genoeg, ja?! Op de brandstapel!!
Hee, een schotse brandstapel: een MacNetron (…)

Onze arme Macbeth krijgt het zo druk met moorden, dat hij een secretaresse in dienst neenmt. Hij vindt het een hele goede: ze haalde 200 aanslagen per minuut. (…)

Bode, wat betekenen die rooksignalen aan de horizon?
Uhh, onze… ja, onze deken staat in brand


Korte passages

Hieronder volgt een aantal korte passages uit verschillende voorstellingen. Van enkele weet ik nog niet precies uit welke voorstelling ze komen, maar ik wilde ze toch online zetten…

Tot zover het nieuws. Dan volgt nu nog een waarschuwing voor de scheepvaart:
PAS OP!

Dan volgt nu de weersverwachting:
Er worden middagtemperaturen verwacht van één uur ’s middags tot zes uur ’s avonds.

Mijn vrouw verwijt mij altijd drie dingen:
Dat ik te weinig geld in huis breng en dat ik nog niet eens tot tien kan tellen

Een stoplicht springt op rood, een ander weer op groen, in Almelo is altijd wat te doen.

Periodieke onthouding als anticonceptie wil wel, mits men aan drie zeer strenge voorwaarden voldoet:

  1. De vrouw moet een zeer regelmatige cyclus hebben.
  2. Je moet goed kunnen rekenen.
  3. En je moet gek zijn met kinderen.

“Maakt U als helderziende nog wel eens wat onverwachts mee?”
“Ja, morgenavond nog!”

“Goeie auto, maar hij slaat nogal gauw af…” “Oh dat komt slecht uit, want ik moet rechtdoor!”